Gisteren heerlijk gewandeld op het Plateau (zo tussen Riekelt en Sint Gieteren), najaarszonnetje, mooie glimmende rode appels, frisse lucht…wat wil een mens nog meer? Vanzelf spelen er dan allerlei gedachten door je hoofd.
Bijvoorbeeld over het politieke klimaat in Nederland – “aftreden, opstappen, wegwezen”, dat lijkt het devies te worden. Risico’s nemen wordt niet meer gewaardeerd en het lijkt bijna alsof politiek iets vies is geworden. Jammer, want ik heb er nog steeds vertrouwen in dat het overgrote deel van de Nederlandse en locale politici hun werk doen vanuit de overtuiging dat zij iets goeds willen betekenen voor de maatschappij.
En dan ineens…een hels kabaal van toeterende motoren of antieke auto’s (de stoet was niet te zien, alleen te horen); rust en schoonheid worden bruut verstoord door een paar mensen die menen dat zij toch vooral de openbare ruimte kunnen gebruiken voor hun eigen pleziertjes. Niet dat ze gewoon rustig op de motor of in de auto het Heuvelland doorkruisen en proberen zo min mogelijk overlast te veroorzaken, nee, er moet zo hard mogelijk lawaai gemaakt worden “Kijk ons eens lekker onszelf zijn”. Dat andere mensen misschien willen genieten van een prachtige, stille najaarsdag komt kennelijk niet in de koppen op.
Ook weer typerend voor het huidige Nederlandse klimaat: een paar mensen zijn constant in staat zaken te verpesten voor die hele grote groep welwillende burgers. En vrijwel niemand durft er nog wat van te zeggen…dat is pas écht angstaanjagend.
Daarbij komt dat als we de kwaliteit van onze prachtige stad en heuvelland laten verpesten door een klein groepje mensen die er een plat, plastic pretpark van maken, we uiteindelijk in ons eigen vlees aan het snijden zijn. Mensen komen naar Maastricht en Zuid-Limburg voor de kwaliteit van leven, niet om in een helse herrie over een racecircuit te wandelen.
En oh ja, aan het eind van de wandeling konden we bij een fruitboer nog een paar kilo van die heerlijke appels kopen… óók op zondag!
1 opmerking:
Hallo Nelleke, ik heb zondag het lawaai ook gehoord, zelfs in Cottessen. Veel lawaai van vrachtauto's en motoren en geclaxoneer. Maar toen dacht ik er aan dat ik gelezen had dat er een speciale dag was georganiseerd voor geestelijke gehandicapten. Ik geloof niet dat ze zelf mogen rijden met de vrachtautos, maar een claxon bedienen - dat hoef je ze maar één keer uit te leggen. Veel groeten. Jo Hendriks.
Een reactie posten