Einde van het jaar – tijd voor bespiegelingen. Zo mooi verwoord door Raymond van het Groenewoud: Wat blijft er dan nog over? Paranoia, twijfels en vooral veel dorst...En ik wil geld, geld om cadeautjes te kunnen kopen, opdat ze van me zouden houden.
Melancholie slaat toe, de verleiding is groot om zware filosofische bespiegelingen te houden. Maar gelukkig houdt het echte leven me met twee voeten op de grond. Dinsdagavond raadscommissie Economisch-Sociale Zaken. Voor de zoveelste keer het winkeltijdenbeleid besproken. Het Maastrichtse model (met 21 koopzondagen) blijft bestaan. De minst slechte keuze voor een stad die er blijkbaar (nog) niet aan toe is om winkeliers de vrijheid te geven om zelf te beslissen wanneer ze hun winkel openen, zonder er 52 koopzondagevenementen van te maken waarbij de stad wordt platgewalst door duizenden kooplustigen. Want dat wil niemand. Ik ook niet: als PvdA'er niet, als binnenstadsbewoner niet. Maar intussen hebben we nog altijd niet de mogelijkheid om op zondag naar een gewone supermarkt te kunnen...voor al die ouders die hun zaterdag zien volgepland met het halen en brengen van voetbalkinderen en nog net de laatste minuut Gamma scoren voor een vergeten gipsplaat. Maastrichtenaren willen op zondag naar de supermarkt (getuige de overvolle Delhaize in Smeermaas die elke zondag wordt platgelopen door Maastrichtenaren), en de supermarkt wil op zondag Maastrichtenaren verwelkomen. Maar de overheid steekt er een stokje voor.
Vanavond uitreiking van de European Excellence Awards voor communicatie in Wenen. Zou een mooie kroon op het werk van mijn team zijn als we er écht één winnen! Maar trots ben ik hoe dan ook, ook als het bij de nominaties blijft.
In Wenen schijnen er trouwens mooie kerstmarkten te zijn. Interessant om ook die te bekijken, in deze tijden van discussie over Winterland. Onlangs was ik bij mijn zwager in Luxemburg, waar ze ook midden in het centrum een kerstmarkt met carroussel hebben - zie de foto. En dat ziet er toch een stuk opener en sfeervoller uit dan het Vrijthof op dit moment. Hoezeer ik Winterland ook een warm hart toedraag, het kan dus echt beter, mooier en meer in harmonie met de omgeving. Als al het stof is neergedaald, moeten we daar volgend jaar echt een paar stappen in zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten