Ho, ho, ho, dit is geen officieel partijstandpunt. Maar mijn persoonlijke motivatie om over te stappen van D66 naar de PvdA.
Vrijdagavond sprak ik in buurtcafé de P. met iemand die bij de vorige raadsverkiezingen op mij gestemd had. Nu vond hij dat heel moeilijk, want in de tussentijd is hij overgestapt naar D66. En om dan voor de gemeenteraad toch weer op de PvdA te stemmen?
Ook ik was ooit D66’er. Vooral vanwege de progressief-liberale sociaal-economische agenda en bestuurlijke vernieuwing. Tragisch dat juist die twee principes in het kabinet-Balkenende waar D66 aan mee deed verkwanseld werden. Nu heb ik opnieuw sympathie voor D66: Alexander Pechtold doet het goed, de partij straalt geen chagrijn, maar vrolijkheid en optimisme uit, en het valt met kracht Wilders aan.
Maar terugkeren? No way. Solidariteit hoort de basis te zijn onder alles, en daarin onderscheidt de PvdA zich wezenlijk van D66. Ik moest daar misschien ook even wat ouder voor worden om dat te zien. Juist in een wereld waar individualisme hoogtij viert, waar mensen eerst voor zichzelf en dan pas voor anderen gaan, waar het gemeenschapsgevoel virtueel wordt, waar de firma Haat & Nijd regeert - in zo’n wereld heeft de overheid, en dus de politiek, de plicht om bruggen te slaan, de plicht om welvaart eerlijk te delen, de plicht om ervoor te zorgen dat iedereen onderwijs krijgt, dat iedereen de kans heeft om te werken – kortom, de plicht om solidariteit als vertrekpunt te nemen voor welke economische ontwikkeling ook.
Obama weet het, Job Cohen weet het: eerst de boel bij mekaar houden, en dan groeien. Zonder solidariteit, zonder maatschappelijk fundament steunt een ogenschijnlijk economisch succes op drijfzand.
Het verwijt dat je de PvdA terecht kunt maken, is dat ze dat essentiële onderscheid niet altijd even helder weet te maken. Daarom, beste mede-sociaaldemocraten, allemaal de leuze in ons hoofd prenten: PvdA = D66 + solidariteit.
Maar solidariteit kost natuurlijk wel geld. Geld dat verdiend moet worden. En daarom voor de wiskundeliefhebbers nog een politieke rebus:
PvdA = SP + economie
En tot slot voor Jacques Monasch en Lilianne Ploumen: laten we in in ieder geval ophouden met Wilders te imiteren, want....
PvdA is in alles NIET PVV
1 opmerking:
D66 = D66
Niet dogmatisch rechts of links, niet een "onsje meer of minder dan een andere partij".
Ho, ho, ho?
Mijn motivatie om bij D66 te blijven komt behoorlijk overeen met de partij richtingwijzers.
En bij twijfel zal een gekozen vertegenwoordiger de D66 richtingwijzers zwaarder laten wegen dan de oplossingen die bij het schrijven van een programma nog logisch en verdedigbaar waren, maar niet veel later door de feiten al weer zijn achterhaald.
D66 betrouwbaar tot in de kern dus.
Solidariteit?
D66 een sociaal-liberale partij.
Sociaal wil zeggen dat D66 vindt dat mensen die het "makkelijker" hebben (intelligent, goed opgeleid, goede communicatie, hoog inkomen) zich niet alleen voor zichzelf moeten inzetten, maar ook voor mensen die het "minder makkelijk" hebben.
Liberaal wil zeggen dat D66 vindt dat mensen hun eigen leven naar eigen inzicht in moeten kunnen richten.
D66 vertrouwt op de eigen kracht en ontwikkeling van mensen.
D66 denkt en handelt
internationaal: samenlevingen zijn op steeds meer verschillende manieren met elkaar verbonden. D66 staat open voor de gehele wereld en sluit niemand uit.
D66 beloont prestatie én deelt de welvaart.
D66 erkent mensen zijn niet gelijk, wél gelijkwaardig. Mensen zijn verschillend en D66 kiest voor een overheid die ruimte laat voor die verschillen.
D66 streeft naar een duurzame en harmonieuze samenleving: de wereld om ons heen wordt tegemoet getreden met respect en mededogen.
D66 koestert de grondrechten en gedeelde waarden: de fundamentele waarden van onze samenleving zijn vrijheid voor en gelijkwaardigheid van ieder mens, ongeacht opvattingen, geloof, seksuele geaardheid, gerichtheid of herkomst.
PvdA?
Een reactie posten