zondag 28 februari 2010

Verkiezingskoorts


Afgelopen dinsdag de laatste inhoudelijke raadsvergadering van deze gemeenteraad. Waarin we nog twee belangrijke besluiten namen: het wijkontwikkelingsplan Maastricht Noord-Oost werd vastgesteld en we gingen akkoord met de intentie om op de Francois de Veijestraat een 5 sterren Hilton hotel te laten verschijnen.

Maar vooral was het een volle campagneweek: mijn eigen verkiezingsavond in mijn eigen buurtcafé Café De Pieter (zie vorig blog) en het TV-debat waar ik mocht optreden samen Victor Reinier, Gerard van Rens en Guy van Grinsven. Daarnaast de lijstrekkerdebatten, en vooral veel de straat op met rozen. Geweldige ondersteuning daarbij van Jan Jeurissen en Henk van der Voort, die de stad hebben volgeplakt met mijn posters, Rens Knegt, Wim, Charles en Bibi, Marie-José en Laetus, en vele vele anderen. De reacties zijn voor zeker 80% positief en dat biedt goede hoop. Vandaag nog het lijsttrekkersdebat (12 uur in Ipanema), morgenavond leid ik het drugsdebat (19.30 uur in De Bonbonnière) en dinsdag flyeren, flyeren, flyeren.

En woensdag 3 maart is het dan zover.

Wil je mijn campagne volgen? Word vriend op Facebook.

dinsdag 23 februari 2010

Balans in de Binnenstad (2)

Het was een mooie avond, gisteren in De Pieter. Erg leuk om ouderwets campagne te voeren in een rokerig buurtcafé. In mijn speech heb ik een aantal thema's behandeld, die ook regelmatig in dit weblog terugkomen: de kracht van solidariteit en 'de boel bij mekaar houden', het grote belang van échte regionale samenwerking in Zuid-Limburg, de belangrijke rol die regelmatige, eenvoudige, goedkope en gemakkelijke OV-verbindingen daarbij speelt en natuurlijk de grote kracht van Maastricht: de stad zelf. Om af te sluiten met mijn grote passie in de gemeenteraad: knokken voor een binnenstad om IN te leven en niet alleen om VAN te leven. En daarna werd er serieus én gezellig nagepraat. Wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar, zo'n avond!

Een korte impressie staat inmiddels op YouTube

zondag 21 februari 2010

Balans in de Binnenstad



Na bijna vier jaar raadslidmaatschap is het belangrijk de balans op te maken. Wat is er bereikt en hoe gaan we verder?



Uit mijn verkiezingsfolder:

"Nelleke Barning heeft met haar collega's in de PvdA-fractie cruciale zaken bereikt voor de centrumbewoners van Maastricht:

. Een halt aan de ongebreidelde uitbreiding van horeca in het centrum

. De 50-dagennorm voor evenementpleinen zoals het Vrijthof, waardoor de overlast wordt gespreid

. Kwaliteitsregels voor evenementen, zodat ze de goede naam van Maastricht niet aantasten, maar versterken

. Een balans tussen koopzondagen en leefbaarheid voor binnenstadsbewoners


Jarenlang werd over het centrum alleen in economische termen gepraat. Met Nelleke Barning hebben de binnenstadsbewoners weer een echte volksvertegenwoordiger in de raad, die hun buurt weer terug op de agenda heeft gebracht als een omgeving om IN te leven en niet alleen om VAN te leven. Want een leefbaar centrum is de beste investering voor Maastricht, nu en in de toekomst.
"

En over die toekomst praat ik op maandagavond 22 februari, 19.30 uur, bij Cafe de Pieter, Pieterstraat, Maastricht. Iedereen is van harte welkom!


Reacties zijn welkom, mits het ook echte reacties zijn, dus geen nieuwe betogen waarvoor je beter een eigen blog kunt beginnen. Bedreigende en kwetsende bijdragen worden verwijderd.

zaterdag 13 februari 2010

De gewone Maastrichtenaar

Dagblad De Limburger heeft het vaak over ‘gewone Maastrichtenaren.’ Zoals vandaag in een analyse van de Maastrichtse politiek.

Volgens de krant woont de gewone Maastrichtenaar in een “volkswijk”, en laat zich in een “achtergrondrol dwingen” door “welbespraakte hoogopgeleiden”. De laatste zijn dan dus blijkbaar de ongewone Maastrichtenaren. Raadsleden uit de volkswijken zijn “stemmentrekkers”, terwijl de “welbespraakte hoogopgeleiden” (de ongewone Maastrichtenaren?) “zonder achterban” zitten. Die wonen dan ook niet in een “volkswijk”. Wie dan wel in de getto’s van de ongewone Maastrichtenaren wonen, laat de krant in het midden. In ieder geval geen “volk.” De gewone Maastrichtenaar is wel een beetje dom, volgens de krant. Want “tientallen miljoenen voor de Timmerfabriek en tegelijkertijd bezuinigen op zorgvoorzieningen is moeilijk uit te leggen aan de gewone Maastrichtenaar.”

Tja, de boel een beetje zwart-wit-schematiseren mag in de krant want je moet het wel simpel kunnen uitleggen. Dat is vaak de verdediging van de journalist. Maar vervang ‘gewone’ en ‘ongewone' dan ook maar eens echt door zwart en wit, en het wordt plotseling een heel naar verhaaltje.

De PvdA neemt de moeilijkste taak in de politiek op zich, namelijk door mensen uit alle sociale lagen, achtergronden en etnische afkomsten te binden in één politieke beweging. Maastrichts lijsttrekker Jacques Costongs is daar de vleesgeworden personificatie van, en krijgt daarvoor terecht de credits in de krant van vandaag.

“De afgelopen vier jaar worstelde de partij intern met de mix tussen welbespraakt hoogopgeleiden zonder achterban en stemmentrekkers uit de volkswijken” is – los van de kwalificaties – geen worsteling maar een roeping. Wat in onze fractie in het klein gebeurt, is een spiegel van de samenleving. Een samen-leving functioneert alleen als je de boel bij mekaar houdt, en ontspoort als je de boel uit elkaar drijft. De boel bij mekaar houden is een stuk ingewikkelder dan snel stemmen scoren met woedende uithalen naar bevolkingsgroepen ("weg met de Moslims!") of sociale klassen ("weg met de elite!") die de jouwe niet zijn.
Láát ons daar dan ook maar een beetje mee worstelen. Luctor et emergo.

Wie een echte samen-leving wil, wil daarvan ook een afspiegeling in de raad. Dan moet je dus bij de PvdA zijn.

En als je dan ook nog op nummer 4 stemt (een welbespraakte hoogopgeleide mét achterban)

.... En als je dan ook nog op maandag 22 februari om 19:30 naar Volkscafé De Pieter komt, in de oeroude volkswijk het Jekerkwartier, om met uw volksvertegenwoordiger Nelleke Barning de toekomst van de binnenstad te bepalen

Dan laten we zien dat zwart-wit-denken leidt tot een kleurloos bestaan.

Vasteloavend SAME!


Reacties zijn welkom, mits het ook echte reacties zijn, dus geen nieuwe betogen waarvoor je beter een eigen blog kunt beginnen. Bedreigende en kwetsende bijdragen worden verwijderd.

dinsdag 2 februari 2010

Campagnetijd is aangebroken

Nog precies een maand en dan zijn ze er echt, de gemeenteraadsverkiezingen. En dat betekent volop aan de bak voor de campagne. We canvassen, flyeren, twitteren en facebooken erop los. En vandaag worden de spotjes voor TV Maastricht opgenomen.

Gisteren sprak ik iemand die zei deze keer maar op iemand anders op de PvdA-lijst te stemmen, “want jij komt er sowieso wel in met je vierde plek”. Helaas, helaas, was dat maar waar. Een ingewikkeld systeem van voorkeursstemmen maakt dat ik toch zo’n 500 stemmen nodig heb om gekozen te worden. Heb ik er minder, dan loop ik een heel groot risico om – ondanks die mooie vierde plek op de lijst – er uit te liggen.

Dus:
- kies je voor een binnenstad om IN te leven en niet om VAN te leven
- kies je voor een raadslid dat een halt heeft toegeroepen aan ongebreidelde uitbreiding van horeca en evenementen
- kies je voor een raadslid dat succesvol was en wil blijven in het stoppen van de verpretparking van Maastricht

Stem Nel, dan kom je er wel!

(Bah, slogans, daar ben ik dus helemaal niet goed in. Weet je wat: ik loof een Bloodweurs van Slager Fransen uit / Vloaj van Bakker Souren – naar keuze –voor degene die een mooie slogan weet voor 500 voorkeursstemmen. Nee, Paul, ‘Dit is je laatste warning, stem nu Nelleke Barning’ en ‘Maastricht zonder Nelleke Barning is als de aarde zonder global warming’ zijn buiten mededinging wegens teveel Engels.)