Mia Dircke heeft natuurlijk gewoon gelijk. Als de PvdA Maastricht pleit voor een citytax waarbij de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen, komt het vreemd over dat de woordvoerder, en dat was ik dus, daarna instemt met een systeem waarbij iedereen 525 euro betaalt: zowel de bakker als de Bijenkorf.
Zoals dat vaker gaat in het politieke debat wordt een inhoudelijke discussie gedomineerd door juristen en ambtenaren. Met de beste & oprechte bedoelingen natuurlijk, ieder zijn vak. Wij willen kleine winkeliers minder laten betalen dan grote warenhuizen, dat snapt iedereen. Dat heeft de PvdA Maastricht ook bepleit. Maar als vervolgens de juristen opdoemen vanachter de gordijnen van de raadszaal en met hun vingertjes zwaaien “dat kan niet, dat mag niet, dat leidt tot desastreuze rechtszaken”, moet je als raadslid wel héél sterk in je schoenen staan om te zeggen: en tóch wil ik het zo.
Maar kan het dan écht niet? Voorop gesteld: de PvdA steunt het beleid van de wethouder waarbij iedere ondernemer in het centrum verplicht meebetaalt aan het centrummanagement, aan de kwaliteit van de openbare ruimte en aan extra’s zoals kerstverlichting. Ook de hoogte van het bedrag (ruim 500 euro per jaar) is wat de PvdA betreft OK. Mijn buurtcafé betaalde alleen al ruim 200 euro voor de kerstverlichting, dus lijkt het huidige bedrag redelijk omdat er ook het centrummanagement in zit én geld voor verbetering en promotie. Dat het instrument van de reclamebelasting wordt ingezet omdat er geen andere manier is om verplicht te heffen, dat is te volgen. Kwestie van goed uitleggen dat het eigenlijk helemaal niet om reclame gaat, maar om de kwaliteit van het centrum. Maar dat de grote ketenwinkel exact hetzelfde betaalt als het buurtcafé, daar zit natuurlijk de pijn.
Ik zou graag zien dat juristen en ambtenaren zich een laatste inspanning getroostten om te bekijken wat wel kan, in plaats van wat niet kan. En als het écht, écht niet anders kan, hoop ik dat het grootwinkelbedrijf vrijwillig een grotere bijdrage levert dan de - voor hen – pindanootjes van 525 euro per jaar. Het drempelbedrag is dan voor iedereen verplicht en via een convenant regelen we dat er een opslag komt voor de grote jongens. Dan kunnen de ondernemers zelf beslissen of ze het extra geld inzetten voor extra wensen, of dat de kleine ondernemer wordt gecompenseerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten